چالش‌های پنج‌گانه تولید فولاد سبز
حفظ محیط زیست یکی از اهداف اصلی صنعت فولاد در سراسر جهان بوده و در سال‌های اخیر نیز مفهوم فولاد سبز به عنوان یک مسیر امیدوار کننده برای کاهش اثرات زیست محیطی صنعت فولاد معرفی شده، اما چالش‌های پیش‌روی پذیرش فولاد سبز و به ویژه ایران چیست؟
در این ارتباط حمیدرضا پاکزمان، کارشناس ارشد تحقیق و توسعه شرکت فولاد آلیاژی ایران در گفت‌وگو با ایراسین با بیان اینکه یکی از مهم‌ترین چالش‌های پیش‌روی تولید فولاد سبز، بحث چگونگی تولید مقرون به‌صرفه هیدروژن سبز در دنیا است، اظهار کرد: هیدروژن سبز به این معنا است که ما هیدروژن را از فرایند الکترولیز آب به دست بیاوریم و برق مورد نیاز برای الکترولیز هم از انرژی‌های تجدیدپذیر خورشیدی یا بادی تأمین شود که البته فرایندی بسیار هزینه‌بر است.
وی ادامه داد: این فرایند چالش‌های فنی متعددی دارد که در سطح دنیا برای رفع این چالش‌ها برنامه‌ریزی شده است تا فرایند را به صورت مقرون به صرفه در بعد صنعتی پیاده‌‌سازی کنند، به عنوان مثال یک واحد احیای مستقیم با ظرفیت تولید ۱.۲ میلیون تن آهن اسفنجی در سال به حدود یک هزار و ۳۵۰ مگاوات برق برای فرایند الکترولیز و تولید هیدروژن سبز نیاز دارد که البته این رقم بسیار بالایی است و در حال حاضر در ایران انجام‌‌شدنی نیست.
این کارشناس ارشد تحقیق و توسعه شرکت فولاد آلیاژی ایران، درخصوص دیگر چالش تولید فولاد سبز در ایران ابراز کرد: در حال حاضر واحدهای احیای مستقیم در ایران بر اساس استفاده از گازهای احیاکننده co و h۲ طراحی شده و اگر ما بخواهیم co را کنار بگذاریم و تنها از h۲ استفاده کنیم، عملا این واحدها با چالش‌های عملیاتی مواجه می‌شوند و نیاز به تغییر طراحی و سرمایه‌گذاری‌های بالا و جدیدی دارند.
وی با اشاره به سومین چالش تولید فولاد سبز در کشور نیز ابراز کرد: آهن اسفنجی که تنها با احیاکننده هیدروژن به دست می‌آید، عملا هیچ کربنی را درون خود ندارد و اگر ما بخواهیم این آهن اسفنجی را با کربن صفر درون کوره قوس مورد استفاده قرار دهیم، باید این کربن را از راه دیگری تأمین کنیم، چرا که می‌دانیم برای ایجاد قوس الکتریکی و ایجاد سرباره پفکی نیاز به کربن داریم، که این نیز چالش بزرگی است.
پاکزمان درخصوص چهارمین چالش تولید فولاد سبز در کشور گفت: اگر ما بخواهیم دو فرایند EAF با قراضه و EAF با آهن اسفنجی را مقایسه کنیم، فرایند EAF با قراضه تولید دی‌‌اکسیدکرین کمتری در مقایسه با فرایند EAF با آهن اسفنجی دارد.
وی تصریح کرد: در حال حاضر در کشور با مشکل تأمین پایدار قراضه و به ویژه قیمت بالای قراضه رو به رو هستیم که این نیز یکی دیگر از چالش‌های پیش روی تولید فولاد سبز است.
در این ارتباط حمیدرضا پاکزمان، کارشناس ارشد تحقیق و توسعه شرکت فولاد آلیاژی ایران در گفت‌وگو با ایراسین با بیان اینکه یکی از مهم‌ترین چالش‌های پیش‌روی تولید فولاد سبز، بحث چگونگی تولید مقرون به‌صرفه هیدروژن سبز در دنیا است، اظهار کرد: هیدروژن سبز به این معنا است که ما هیدروژن را از فرایند الکترولیز آب به دست بیاوریم و برق مورد نیاز برای الکترولیز هم از انرژی‌های تجدیدپذیر خورشیدی یا بادی تأمین شود که البته فرایندی بسیار هزینه‌بر است.
وی ادامه داد: این فرایند چالش‌های فنی متعددی دارد که در سطح دنیا برای رفع این چالش‌ها برنامه‌ریزی شده است تا فرایند را به صورت مقرون به صرفه در بعد صنعتی پیاده‌‌سازی کنند، به عنوان مثال یک واحد احیای مستقیم با ظرفیت تولید ۱.۲ میلیون تن آهن اسفنجی در سال به حدود یک هزار و ۳۵۰ مگاوات برق برای فرایند الکترولیز و تولید هیدروژن سبز نیاز دارد که البته این رقم بسیار بالایی است و در حال حاضر در ایران انجام‌‌شدنی نیست.
این کارشناس ارشد تحقیق و توسعه شرکت فولاد آلیاژی ایران، درخصوص دیگر چالش تولید فولاد سبز در ایران ابراز کرد: در حال حاضر واحدهای احیای مستقیم در ایران بر اساس استفاده از گازهای احیاکننده co و h۲ طراحی شده و اگر ما بخواهیم co را کنار بگذاریم و تنها از h۲ استفاده کنیم، عملا این واحدها با چالش‌های عملیاتی مواجه می‌شوند و نیاز به تغییر طراحی و سرمایه‌گذاری‌های بالا و جدیدی دارند.
وی با اشاره به سومین چالش تولید فولاد سبز در کشور نیز ابراز کرد: آهن اسفنجی که تنها با احیاکننده هیدروژن به دست می‌آید، عملا هیچ کربنی را درون خود ندارد و اگر ما بخواهیم این آهن اسفنجی را با کربن صفر درون کوره قوس مورد استفاده قرار دهیم، باید این کربن را از راه دیگری تأمین کنیم، چرا که می‌دانیم برای ایجاد قوس الکتریکی و ایجاد سرباره پفکی نیاز به کربن داریم، که این نیز چالش بزرگی است.
پاکزمان درخصوص چهارمین چالش تولید فولاد سبز در کشور گفت: اگر ما بخواهیم دو فرایند EAF با قراضه و EAF با آهن اسفنجی را مقایسه کنیم، فرایند EAF با قراضه تولید دی‌‌اکسیدکرین کمتری در مقایسه با فرایند EAF با آهن اسفنجی دارد.
وی تصریح کرد: در حال حاضر در کشور با مشکل تأمین پایدار قراضه و به ویژه قیمت بالای قراضه رو به رو هستیم که این نیز یکی دیگر از چالش‌های پیش روی تولید فولاد سبز است.