سخنی با رئیس جمهور منتخب در باب نهضت ملی مسکن
پزشکیان، نهضت ملی مسکن سه راه و دو احتمال
محسن خلیفه، مدیر مسئول
آنچه بود، آنچه هست ...
انتخابات پیش‌بینی نشده ریاست جمهوری چهاردهم و پیروزی پزشکیان، اگر چه در بسیاری از حوزه‌ها امیدهایی برای گشایش ایجاد کرده، اما در حوزه مسکن، باعث نگرانی مردم شده است.
خاطره ناخوشی که مردم از تغییر دولت در میانه راه مسکن مهر دارند، اینک در اوایل راه نهضت ملی مسکن آنها را دچار سردرگمی کرده و هراس عجیبی در دلشان انداخته.
دولت‌های نهم و دهم تعهد ساخت 2 میلیون و 200 هزار واحد مسکن مهر را ایجاد کرد و توانست تنها حدود 700 هزار واحد آن را تحویل دهد. با روی کارآمدن دولت یازدهم، هم آدم‌های دولت عوض شدند و هم سیاست‌ها و رویکردها. همین تغییر دو جانبه در دولت روحانی و وزارت آخوندی همان و به درازا کشیدن انجام تعهدات مسکن مهر همان.
در8 سال دولت روحانی بیش از یک میلیون و 100 هزار واحد مسکن مهر به سرانجام رسید، اما با چه خون جگری! به طول انجامیدن پروژه‌ها، توان مالی رو به کاهش مردم و تورم افسار گسیخته، بلای جان مسکن مهر شد و 400 هزار واحد باقیمانده از تعهد دولت احمدی‌نژاد، به دولت رئیسی رسید. ابراهیم رئیسی که وعده ساخت 4 میلیون مسکن را به مردم داده بود، هم باید آن 400 هزار واحد مسکن مهر را به سرانجام می‌رساند و هم برای وعده 4 میلیونی فکری می‌کرد.
سه راه پیش رو
آقای رئیس جمهور!
هم اکنون که شما مخاطب بنده‌اید، دولت سیزدهم 127 هزار واحد از 400 هزار مسکن مهر باقیمانده را تحویل داده و به گفته وزیر راه و شهرسازی، 2 میلیون و 600 هزار واحد از نهضت ملی مسکن را در دست ساخت دارد.
نمی‌دانم کارشناسان دولت چهاردهم در سایر حوزه‌ها قرار است چه مشی و مسیری را پی بگیرند، اما در حوزه مسکن سه راه پیش روی شماست.
1 – هم مدیران این حوزه را از صدر تا ذیل تغییر دهید و هم سیاست‌ها و رویکردها را.
2 – مدیران این حوزه را تغییر دهید اما ملزمشان کنید که با سیاست‌ها و رویکردهای دولت سیزدهم، مسیر نهضت ملی مسکن را ادامه دهند.
3 – به مدیران فعلی اعتماد کنید، به آنها انگیزه بدهید و مسئولیت تام به فرجام رساندن 4 میلیون واحد نهصت ملی مسکن را به عهده‌شان بگذارید.
در صورت انتخاب راه اول، فرجام همان خواهد بود که در مسکن مهر شد. تغییر ریل در این برهه، هم زمان‌بَر و هم هزینه‌‌بَر است و در شرایط تورمی موجود دودش به چشم مردم بینوایی می‌رود که به نهضت ملی مسکن دل بسته‌اند.
انتخاب راه دوم، خوب و نتیجه‌بخش است، اما فقط بر روی کاغذ. تغییر مدیران حتی اگر قرار باشد به سیاست‌های قبل پایبند باشند، مشمول زمان خواهد شد.
در ثانی، به سختی می توان پذیرفت که مدیری تغییر کند و روند قبل با همان مختصات و کیفیت پیش رود. چرا که هر مدیر به فراخور زاویه نگاه، تجربه و مبانی و مشی فکری خود، ناگزیر روش و منش و کنش خاص خود را خواهد داشت. اگر هم بخواهید او را مجبور به ادامه روند قبلی کنید، این سوال پیش می آید که: پس هدف از تغییر مدیر چه بود؟ خصوصا در فقره نهضت ملی مسکن که تا کنون با توجه به زمان و منابع، خوب پیش رفته است.
و اما راه سوم که به نظر می‌رسد راه معقول همین باشد. به مدیران فعلی (حداقل در سطح ستادی و سیاستگذاران) اعتماد کرده و روند در حال انجام نهضت ملی مسکن را با تغییر مدیریت دچار توقف نکنید. از مشاورانتان بخواهید که کاستی‌ها و عیوب را در مسیر طی شده بیابند و در رفع آنها با تمام ظرفیت دولت به مدیران فعلی کمک کنید. انرژی خود را به جای تغییر آدم‌ها، بر روی یافتن راه‌های ممکن و مؤثر تأمین مالی نهضت ملی مسکن مصروف و متمرکز دارید، چرا که مهم‌ترین نیاز این نهضت در حال حاضر، همین است.
دو احتمال
رئیس تازه نفس دولت چهاردهم !
با در پیش گرفتن راه سوم، دو احتمال پیش رو خواهی داشت:
احتمال شکست نهضت ملی مسکن که اگر دولت و همه ظرفیت‌های نظام در مسیر انجام آن باشند، بسیار نامحتمل است. اما اگر با این همه، این نهضت نتوانست به سرانجامی که وعده داده شده برسد، بالاخره متوقف هم نشده و به سطح قابل قبولی در حد وسع منابع موجود رسیده است، هیچ قصور و کم کاری و ناکارآمدی هم متوجه شما و دولت چهاردهم نخواهد بود.
دومین احتمال، انجام کامل وعده ساخت 4 میلیون مسکن و حتی بیشتر از آن است. اگر قبول کنیم که ساخت این تعداد مسکن نیاز ضروری کشور است، که هست و قانون است ودولت ملزم به اجرای آن، دلیلی برای طفره رفتن از انجامش نیست. آنچه لازم است، عزم راسخ و تلاش جهادی برای به ثمر نشستن آن و برداشتن موانع پیش رو از راه‌های ممکن است.
در این صورت دولت چهاردهم در کارنامه خدمتش، این خدمت بی‌منت ماندگار خواهد شد و در پایان دولت در پیشگاه مردم سربلند خواهید بود. پس از چهار سال نیازی هم نیست کارشناسانتان به دنبال ردیف کردن بهانه‌هایی باشند که «نشدن» را بر گردن دولت قبل و یا شرایط اقتصادی، برجام و... بیندازند.
انتخابات پیش‌بینی نشده ریاست جمهوری چهاردهم و پیروزی پزشکیان، اگر چه در بسیاری از حوزه‌ها امیدهایی برای گشایش ایجاد کرده، اما در حوزه مسکن، باعث نگرانی مردم شده است.
خاطره ناخوشی که مردم از تغییر دولت در میانه راه مسکن مهر دارند، اینک در اوایل راه نهضت ملی مسکن آنها را دچار سردرگمی کرده و هراس عجیبی در دلشان انداخته.
دولت‌های نهم و دهم تعهد ساخت 2 میلیون و 200 هزار واحد مسکن مهر را ایجاد کرد و توانست تنها حدود 700 هزار واحد آن را تحویل دهد. با روی کارآمدن دولت یازدهم، هم آدم‌های دولت عوض شدند و هم سیاست‌ها و رویکردها. همین تغییر دو جانبه در دولت روحانی و وزارت آخوندی همان و به درازا کشیدن انجام تعهدات مسکن مهر همان.
در8 سال دولت روحانی بیش از یک میلیون و 100 هزار واحد مسکن مهر به سرانجام رسید، اما با چه خون جگری! به طول انجامیدن پروژه‌ها، توان مالی رو به کاهش مردم و تورم افسار گسیخته، بلای جان مسکن مهر شد و 400 هزار واحد باقیمانده از تعهد دولت احمدی‌نژاد، به دولت رئیسی رسید. ابراهیم رئیسی که وعده ساخت 4 میلیون مسکن را به مردم داده بود، هم باید آن 400 هزار واحد مسکن مهر را به سرانجام می‌رساند و هم برای وعده 4 میلیونی فکری می‌کرد.
سه راه پیش رو
آقای رئیس جمهور!
هم اکنون که شما مخاطب بنده‌اید، دولت سیزدهم 127 هزار واحد از 400 هزار مسکن مهر باقیمانده را تحویل داده و به گفته وزیر راه و شهرسازی، 2 میلیون و 600 هزار واحد از نهضت ملی مسکن را در دست ساخت دارد.
نمی‌دانم کارشناسان دولت چهاردهم در سایر حوزه‌ها قرار است چه مشی و مسیری را پی بگیرند، اما در حوزه مسکن سه راه پیش روی شماست.
1 – هم مدیران این حوزه را از صدر تا ذیل تغییر دهید و هم سیاست‌ها و رویکردها را.
2 – مدیران این حوزه را تغییر دهید اما ملزمشان کنید که با سیاست‌ها و رویکردهای دولت سیزدهم، مسیر نهضت ملی مسکن را ادامه دهند.
3 – به مدیران فعلی اعتماد کنید، به آنها انگیزه بدهید و مسئولیت تام به فرجام رساندن 4 میلیون واحد نهصت ملی مسکن را به عهده‌شان بگذارید.
در صورت انتخاب راه اول، فرجام همان خواهد بود که در مسکن مهر شد. تغییر ریل در این برهه، هم زمان‌بَر و هم هزینه‌‌بَر است و در شرایط تورمی موجود دودش به چشم مردم بینوایی می‌رود که به نهضت ملی مسکن دل بسته‌اند.
انتخاب راه دوم، خوب و نتیجه‌بخش است، اما فقط بر روی کاغذ. تغییر مدیران حتی اگر قرار باشد به سیاست‌های قبل پایبند باشند، مشمول زمان خواهد شد.
در ثانی، به سختی می توان پذیرفت که مدیری تغییر کند و روند قبل با همان مختصات و کیفیت پیش رود. چرا که هر مدیر به فراخور زاویه نگاه، تجربه و مبانی و مشی فکری خود، ناگزیر روش و منش و کنش خاص خود را خواهد داشت. اگر هم بخواهید او را مجبور به ادامه روند قبلی کنید، این سوال پیش می آید که: پس هدف از تغییر مدیر چه بود؟ خصوصا در فقره نهضت ملی مسکن که تا کنون با توجه به زمان و منابع، خوب پیش رفته است.
و اما راه سوم که به نظر می‌رسد راه معقول همین باشد. به مدیران فعلی (حداقل در سطح ستادی و سیاستگذاران) اعتماد کرده و روند در حال انجام نهضت ملی مسکن را با تغییر مدیریت دچار توقف نکنید. از مشاورانتان بخواهید که کاستی‌ها و عیوب را در مسیر طی شده بیابند و در رفع آنها با تمام ظرفیت دولت به مدیران فعلی کمک کنید. انرژی خود را به جای تغییر آدم‌ها، بر روی یافتن راه‌های ممکن و مؤثر تأمین مالی نهضت ملی مسکن مصروف و متمرکز دارید، چرا که مهم‌ترین نیاز این نهضت در حال حاضر، همین است.
دو احتمال
رئیس تازه نفس دولت چهاردهم !
با در پیش گرفتن راه سوم، دو احتمال پیش رو خواهی داشت:
احتمال شکست نهضت ملی مسکن که اگر دولت و همه ظرفیت‌های نظام در مسیر انجام آن باشند، بسیار نامحتمل است. اما اگر با این همه، این نهضت نتوانست به سرانجامی که وعده داده شده برسد، بالاخره متوقف هم نشده و به سطح قابل قبولی در حد وسع منابع موجود رسیده است، هیچ قصور و کم کاری و ناکارآمدی هم متوجه شما و دولت چهاردهم نخواهد بود.
دومین احتمال، انجام کامل وعده ساخت 4 میلیون مسکن و حتی بیشتر از آن است. اگر قبول کنیم که ساخت این تعداد مسکن نیاز ضروری کشور است، که هست و قانون است ودولت ملزم به اجرای آن، دلیلی برای طفره رفتن از انجامش نیست. آنچه لازم است، عزم راسخ و تلاش جهادی برای به ثمر نشستن آن و برداشتن موانع پیش رو از راه‌های ممکن است.
در این صورت دولت چهاردهم در کارنامه خدمتش، این خدمت بی‌منت ماندگار خواهد شد و در پایان دولت در پیشگاه مردم سربلند خواهید بود. پس از چهار سال نیازی هم نیست کارشناسانتان به دنبال ردیف کردن بهانه‌هایی باشند که «نشدن» را بر گردن دولت قبل و یا شرایط اقتصادی، برجام و... بیندازند.
