یک کارشناس بازار سرمایه با بیان اینکه این روزها بازار سرمایه از ضعف پول اشخاص اعم از حقیقی و حقوقی رنج می‌برد، اظهار کرد: در روزهای اخیر شاهد عرضه اولیه‌ها و پذیره‌‌نویسی‌های مستمر در بازار سرمایه هستیم و این در حالی است که در دوره رونق بازار با سختگیری‌ها و عدم جدیت از سوی مراجع ذیصلاح فرصت تامین سرمایه و مالی شرکت‌های متقاضی از دست رفت و حتی موجب حبابی شدن بازار سرمایه شد. 
محمد رضانژاد، کارشناس بازارسرمایه در گفت‌وگو با بیداربورس با اشاره به این موضوع که بازار سرمایه حدود ۶ ماه پس از فتح قله تاریخی شاخص کل یعنی کانال ۲.۵ میلیونی اکنون در حدود ۲ میلیون واحد قرار گرفته و بیش از ۲۰ درصد افت را تجربه کرد است، خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه نرخ بازده بدون ریسک در ابزارهای مختلف رو به رشد بوده، برخی از سرمایه‌داران ترجیح می‌دهند نقدینگی خود را در صندوق‌های درآمد ثابت پارک کنند.
به گفته او دولت در سال‌های اخیر بخش زیادی از رانت‌های اقتصادی را که منجر به مزیت رقابتی شرکت‌های ایرانی نسبت به رقبای خارجی می‌شد را قطع کرده و از سویی با توجه به تحریم‌های بین‌المللی، شرکت‌های داخلی با مشکلات متعددی مواجه شده‌اند که درنتیجه بر سودسازی و ارزندگی این شرکت‌ها تاثیر سوء گذاشته است.
وی در ادامه گفت: اتفاق مطرح شده در شرکت‌های بزرگ اثر ملموس‌‌تری دارد و همین امر باعث خروج بیشتر پول از سهم‎ها و صنایع بزرگ می‌شود.

  رنج بازار از نبود نقدینگی
رضانژاد با بیان اینکه این روزها بازار سرمایه از ضعف پول اشخاص اعم از حقیقی و حقوقی رنج می‌برد، اظهار کرد: در روزهای اخیر شاهد عرضه اولیه‌ها و پذیره‌‌نویسی‌های مستمر در بازار سرمایه هستیم و این در حالی است که در دوره رونق بازار با سختگیری‌ها و عدم جدیت از سوی مراجع ذی‌‌صلاح فرصت تامین سرمایه و مالی شرکت‌های متقاضی از دست رفت و حتی موجب حبابی شدن بازار سرمایه شد.
این کارشناس بازار سرمایه با یادآوری این موضوع که بلومبرگ در گزارشی اعلام کرد که بازار سرمایه ایران یکی از مرموزترین بازارهای سرمایه در جهان است، گفت: به نظر می‌رسد در کنار تحریم‌های یک دهه قبل اقتصاد ایران، ضعف سازمان بورس در معرفی بازار سرمایه ایران غیر قابل کتمان است.

  علت فرار سرمایه‌ها از بورس
وی اضافه کرد: در صورت استفاده از سرمایه‌های بین‌المللی، بازار سرمایه ایران می‌تواند یکی از بزرگترین بازارهای سرمایه منطقه شود اما روز به روز نه‌‌تنها شاهد عدم جذب سرمایه‌های خارجی هستیم، بلکه با تحمیل قوانین و مقررات گوناگون باعث فرار سرمایه از سوی فعالان ایرانی بازار نیز هستیم.